maandag 18 maart 2013

Nieuwerbrug, centrum van de wereld.



U wist het misschien niet, maar in onze gouden eeuw was Nieuwerbrug ongetwijfeld van internationaal strategisch belang. De Nederlanden, en dan in het bijzonder Holland, was het belangrijkste land van de wereld. Toen in 1672 dat landje door 4 vijanden van alle kanten werd aangevallen, ondermeer door Engeland en Frankrijk, werd de opmars van Lodewijk XIV, de Zonnekoning, gestuit bij Nieuwerbrug. De Fransen konden over het bevroren onder gelopen land marcheren, maar trokken zich bij Nieuwerbrug toch weer terug. De twee kleine schansjes bij de Dubbele Wiericke en daar tegenover aan de Rijn stelden voor die overmacht niet zo veel voor. Was het de invallende dooi, of het heldhaftig verzet van Nieuwerbrugse boeren met hun landbouwgereedschap als wapen? We zullen het nooit weten. Die Franse soldaten hebben op hun terugtocht zo veel mogelijk in brand gestoken, maar we spreken in ieder geval nu geen Frans in Nieuwerbrug aan den Rijn! Dank zij de Oude Hollandse Waterlinie, waar Nieuwerbrug de zwakste schakel was, maar waar wel de Franse overmacht werd tegengehouden. 
Wanneer u meer wilt weten over de krijgshistorie van Nieuwerbrug, kunt u dit de komende maanden beleven in het Wierickehuis. Met afbeeldingen van 1575 tot en met 2003. Op de afbeelding uit 1575, van het beleg van Woerden door de Spanjaarden, is al een schans bij Nieuwerbrug te zien. Deze mooie tentoonstelling sluit goed aan bij die op de Wierickerschans en is enkele jaren geleden gemaakt door de pas overleden Cees Engel. Daarnaast zijn er schoolplaten van Cees Brouwer en enkele vondsten van historische wapens uit Nieuwerbrug van Michiel van de Burgt. Heren dank daar voor.
Wilt u weten waarom die stoere Nieuwerbruggers, en nu ook alle Hollanders, kaaskoppen worden genoemd, ga  zelf maar eens goed kijken. Misschien hoort u ook, als u goed luistert, sommige boeren nog klagen dat hun land zoveel eeuwen geleden jarenlang onder water heeft gestaan.

De tentoonstellingscommissie van de Republiek aan den Rijn,
Judith van Heel en Jan van de Burgt

Geen opmerkingen:

Een reactie posten